Eindelijk duidelijkheid

Je vraagt je soms wel eens af waarom er in Weesp geen ‘dorpsraad’ is zoals in Driemond.

In de vergadering van de bestuurscommissie van 30 januari werd het beleid rond participatiebeleid besproken. Het is een Amsterdams voorstel om buurten zichzelf beter te laten vertegenwoordigen bij het bestuur. Wij stelden wij daarbij de discussie rond ‘burgerplatforms’ aan de orde. En we kregen daarmee de duidelijkheid waar Weesp al jaren op wacht.

Over de vraag wat een burgerplatform moet zijn, liep de scheiding in de vergadering precies door het midden. De ene helft van de bestuurscommissie eist een groot instituut dat alle wijken vertegenwoordigt om ‘legitimiteit’ te bereiken. De andere helft stelde ‘dat we daar echt niet op zitten te wachten omdat we die vertegenwoordiging al hebben; dat is de bestuurscommissie’. Een perfecte patstelling. Dat schept duidelijkheid.

De noodzaak van participatie werd overigens wel benoemd. Dat er geleerd moet worden van al die gevallen die fout liepen omdat de participatie niet of niet op tijd was georganiseerd. Dat het aan het begin van een plan moet. En de bekende stelling dat het vanaf nu beter moet.

En als het gaat over De Weesper Vereniging dan zegt de ene helft dat we die status niet hebben (klopt) en de andere helft dat we status nooit moeten bereiken (klopt ook). Want beide standpunten gaan uit van een burgerplatform uit de tijd dat digitale communicatie nog niet bestond.

De bestuurscommissie heeft onlangs aan het gemeentelijk onderzoeksinstituut O&S gevraagd om het bestuurlijk stelsel van Weesp te onderzoeken. In de inleiding van het rapport staat de zin:

‘Punten waar Weespers minder positief over zijn of minder zicht op hebben zijn de mate waarin de bestuurscommissie benaderbaar is, op de hoogte is van wat er speelt in de wijk en waarin zij zichtbaar zijn’. Deze mening wordt echter vooral vertolkt door de ruim negentig procent inwoners die helemaal niet heeft gereageerd. Het rapport is aan ruim 10.000 huishoudens gestuurd die dus zo’n 15.000 inwoners vertegenwoordigen. Hiervan hebben er maar 906 mensen gereageerd, dus zo’n 6%.

Die kennelijke afstand tussen bestuur en inwoners is dus een probleem waar we aan moeten werken. We kunnen daar niet alleen de bestuurscommissie voor verantwoordelijk houden. Het is voor hen al een bijna ondoenlijke taak om met zo’n bescheiden team zoveel ballen in de lucht te moeten houden. Dat verklaart misschien dat participatie dan niet bovenaan de prioriteitenlijst kán komen.

Die duidelijkheid hadden we nodig. We gaan dus gewoon door op onze manier. Zorgen dat de individuele stadgenoten hun stem kunnen laten horen. Een mooi resultaat is het onderzoek naar de behoefte aan uitgaansgelegenheden bij jongeren dat wij geïnitieerd hebben. We hebben het vorig jaar in opdracht van de gemeente door jongeren zelf laten uitvoeren. Het resultaat heeft -nog voor de officiële bekendmaking- veel waardering gekregen. Voor dit komende jaar willen we de werken aan de praktische uitvoering.

Een andere vorm die we dit jaar in de praktijk gaan testen zijn de stadsgesprekken. In nauwe samenwerking met WeesperNieuws gaan we in kaart brengen wat er leeft. En dat doen we in een combinatie van online en offline. Dus met een digitaal programma om veel mensen te kunnen bereiken en met fysiek overleg om tot concrete aanbevelingen te komen. De eerste staat gepland in april.